Jona is 8 jaar en woont in Doorn bij zijn ouders, Chris en Myrthe, en zijn oudere zus, Zoë. Hij heeft een licht verstandelijke beperking en een lichte vorm van Autisme, daarom gaat  hij elke dag naar een zorginstelling waar dagbesteding is speciaal voor kinderen zoals Jona. Er zijn nog een aantal andere jongens en meisjes op deze locatie, maar hier heeft Jona niet zoveel contact mee. Vaak is iedereen een beetje met zichzelf bezig en als er iets van contact is loopt het snel uit de hand; er onstaat ruzie of iemand kriigt een paniekaanval. Gelukkig is de begeleiding erg lief en kunnen ze altijd wel voor een oplossing zorgen.

Jona houd heel erg van dieren en hij zou het liefste elke dag naar de dierentuin willen gaan. Maar omdat hij vaak veel te veel prikkels krijgt kan hij het meestal alleen op een goede dag en als het heel rustig is in de dierentuin. Jona weet eigenlijk niet of de andere kinderen van de dagbesteding ook zo van dieren houden als dat hij doet en daar durft hij ook niet echt goed over te praten. Meestal speelt hij in zijn eentje op een kamer met zijn speelgoeddierentuin.

In de avonden en in het weekend is Jona thuis bij zijn familie. Dit vind hij heel erg fijn, maar soms ook wel moeilijk. In het weekend krijgt hij meestal wel een keer ruzie met zijn ouders, hij weet niet zo goed waarom. Zijn ouders hebben soms moeite met het begrijpen van hun zoon, ze proberen alles zo goed mogelijk te doen, maar dat lukt niet altijd. Jona kijkt heel erg op tegen zijn oudere zus Zoë, ze is heel slim vindt hij. Ze is dit jaar voor het eerst naar de middelbare school en daar zit ze ook nog in een voetbalteam. Hij zou dat ook echt graag willen, naar een echte school en op voetbal! Soms denkt hij wel eens, dat gaat mij vast nooit lukken en daar wordt hij wel eens verdrietig van. Zijn ouders zeggen dan vaak dat het vast wel lukt, dat is wel fijn.

Boy_with_Autism
“Ik speel meestal maar alleen en niet met anderen. Ze vragen mij ook nooit”.